Τι κερδίζουμε
Με την αγάπη

Πρώτα απ’ όλα βοηθούμε, καλλιεργώντας το ταλέντο σ’ εκείνον που το ‘χει.
Η αγάπη είναι ένα σφουγγάρι με πολυποίκιλες ιδιότητες. Απορροφά την ένταση, συγκρατώντας την κάπου όπου δεν πρέπει να δίνεις σημασία. Αλλάζει τις γωνίες κι ότι πονά, σε κομμάτια πάζλ, να μαθαίνεις να συμβιώνεις, Χαρίζει στη μέρα, δύναμη, επειδή δεν θα εκλείψουν οι προκλήσεις. Κοιτά τον άνθρωπο, ως συναισθηματικό, άρα μη τέλειο. Η αγάπη δεν τα καταφέρνει πάντα, απέναντι σε δύο άτομα που τσακώνονται. Ποιου το μέρος να πάρεις. Η αγάπη επιδέχεται μικρές υποχωρήσεις, ώστε να μη δημιουργείται άρρωστη ατμόσφαιρα. Μια μικρή επιείκεια.
Αγάπη είναι η λεκτική βοήθεια που φτάνει, όταν ένα πρόβλημα, έχει πρηστεί αρκετά.
Γιατί πρέπει να τσακωνόμαστε για να μας ακούνε;
Αγάπη σημαίνει να παραδέχεσαι πράγματα. Η ανάγκη για ποικιλία στο φαγητό. Να σε φιλά κάθε μέρα το έτερον ήμισυ. Έλα μια φορά, κάπου που θέλω, να ‘ρθώ άλλη φορά, εκεί που θες εσύ. Ευχαριστείς για τα πράγματα, χωρίς να εκθειάζεις την χρήση τους. Συντροφικότερη ευεξία, προκαλεί μια βόλτα, ένας περίπατος. Ν’ αναπνέεις. Να νοιάζεσαι. Να θες να κάνεις παρέα στο παιδί σου. Να μην ξεχνάς κάτι που σου εμπιστεύτηκαν ως σημαντικό.
Φορές περιμένεις να συμβεί κάτι συγκεκριμένο, για να προσφέρεις απ’ την καρδιά σου, κάτι που από πάντοτε, ανέμενε ένα άλλο πρόσωπο.
Φορές το να συζητάς, να δέχεσαι το “πρέπει” της συζήτησης, είναι κι αυτό μια μορφή αξιοπρέπειας. Σεβασμού στην ατομικότητα. Αγάπη είναι να συγχωρείς –χωρίς να το ξέρει ο άλλος; Συζήτηση με προσωπικότητες που το παρουσιαστικό τους, χαλά την αισθητική σου. Πόσες φορές, με προσπέρασαν ιστορίες, που θα ‘θελα, ναι, να αναδείξω.
Αγάπη για μένα, είναι να μιλώ για κάποια γυναίκα, που είτε έφυγε –μα το ανάγλυφο της ζει στη μνήμη- είτε υφίσταται ήδη, κάπου κοντά μου. Νομίζω πως έχω δικαίωμα να μην την αφήνω έστω και με τη σκέψη, να χαραμίζεται. Αρκεί να μην είναι δεσμευμένη.
Η αγάπη διώχνει μακριά, οποιονδήποτε ρατσισμό. Καθαρίζει ολοκληρωτικά, το είναι. Προτού ξεσπάσει η θύελλα.
Αγάπη είναι να πεις: τώρα σε χρειάζομαι: οι εκπλήξεις είναι το αλατοπίπερο της ζωής. Αγάπη είναι η ταλαιπωρία του νου, να μην πάει στράφι, ένα θέμα. Φορές, το: μόνο για μένα, είναι αρκετό.
Η ειρήνη ξεκινά από το πρότυπο, ένα παιδί να μεγαλώνει, έχοντας στο πλευρό, πάντα, και τους δύο γονείς. Η ενθάρρυνση είναι μια δυνατή άμυνα, της αγάπης.
Αγάπη είναι ένα φιλικό χέρι, στον ώμο, σε πόνο ή απλή σκέψη. Όλο ανθρωπιά.
Αγάπη είναι, το βαθύτερο θέλω μας, καθένας άνθρωπος ανά τον κόσμο, να έχει τα απαραίτητα, να καταφέρνει να επιβιώνει. Όσο κι αν δεν επηρεάζουμε άλλες ζωές, ελπίζουμε λόγω ανθρωπιάς, για ένα γενικότερο καλό. Όσο είμαστε ζωντανοί, κι έχουμε χρόνο, περιμένοντας λάθος ίσως, την κατάλληλη ώρα για να μονιάσουμε ή μια συγκυρία για να μοιάσουμε στα πρότυπα μας. Θα προλάβουμε;
Η ομιλία αποτελεί ύψιστο δικαίωμα. Δημοκρατία δεν είναι η παρουσία, μόνο, διαφορετικών απόψεων. Δεν μπορούμε μια ζωή να αγχωνόμαστε, αν το τάλαντο μας το θάψαμε ή δεν καλλιεργήθηκε.
Αγάπη, είτε μας αρέσει, είτε όχι (δε θα σου πω τώρα, για μένα), έχουν μόνο όσοι πιστεύουν συνειδητά, στην πράξη, στον Χριστό, κι Εκείνος από Έλεος μόνο, τους Χαρίζει αγάπη, ώστε με τη σειρά τους να τη μεταδίδουν στους υπόλοιπους.
Αγάπη είναι φορές, και η δημιουργική μοναξιά.
Αγάπη σημαίνει να μην είσαι τέλειος.
Είναι ελευθερία πάνω απ’ όλα. Βήματα που πρέπει να επιχειρήσει κάποιος, μόνος του. Τιμώντας γονείς, συγγενείς, Πατρίδα, αληθινή Θρησκεία. Ότι ξέρουμε πως μας κάνει καλό, και είτε δεν το παραδεχόμαστε, είτε δεν το ασπαζόμαστε.
Δεν κερδίζεις κάτι, με το να το αφήνεις αποθηκευμένο: να υπάρχει.

Με την αγάπη προετοιμαζόμαστε για κάτι σημαντικότερο.

Γεράσιμος Μηνάς 2007

Όπως λέει και ο Νικηφόρος Βρεττάκος, στο ποίημα του: Προσκλητήριο:
«Ασύγκριτη είναι η μέρα που απ’ το βάθος
με κυκλικές ψηλώνει παρελάσεις
κι απέραντος ο κόσμος!… Σηκωθείτε,
η θάλασσα ανεβαίνει στην αυλή μας
κ’ οι ορίζοντες χτυπούν τις πόρτες μας!

Πάνω απ’ το δροσερό κ’ ήσυχο κύμα
ξαναγυρίζει η άνοιξη! Τ’ αγέρι
πηδά απ’ της χαραυγής τη ρόδινη άχνα
σ’ όλη τη γη! Τα μέτωπα αναπνέουν
κι ανθίζουν τα χαμόγελα που πλέκουν
το μέλλον της ζωής! Αγαπηθείτε!…»