INDIA SONG

Έτσι απλά στάθηκες απέναντι σ’ ένα ηλιοβασίλεμα
Αποχαιρετώντας τη μέρα, κάπου εκεί στον ορίζοντα.
Σα να χάθηκες για λίγο, στις σκέψεις σου.
Ονειροπατώντας.

Κι η νύχτα,
ένας περίπατος, να σπάνε οι ήχοι
τη σιωπή. Μα ήταν σα να ‘μεινες μόνος στη γη,
κι εκείνα τα κόκκινα τριαντάφυλλα στο μικρό βάζο,
λάμπανε, σα να σε χαιρετούσαν.

Βήμα το βήμα, σ’ επανέφερε ξανά
στη θαλπωρή του σπιτιού.
Πες μου τι σκέφτεσαι. Ποιον θρηνείς;
Η ώρα είναι τέσσερις, καλοκαίρι –θα ξημερώσει;
Ζέστη, δάκρυα. Τα μάτια άλλοτε κλείνουν
άλλοτε ανοίγουν, ψάχνουν για παρέα.

Για το άγγιγμα, το χάδι, την παρηγοριά.
Σα να πνίγεσαι μες την απόγνωση σου,
στου Γάγγη των αποριών σου¢ Θλίψη.

Εισπνοή, εκπνοή, αναπνοή.
Κι άλλη αναπνοή, ως την αυγή, με κλάμα.
Εκείνη γυμνή, δίχως ντροπή.

Ξημερώνει. Πες μου. Άλλαξε κάτι;
Όχι. Η θλίψη τρώει τον άνθρωπο σα τη λέπρα.
Δεν αντέχεται. Χαμένοι έρωτες εξακολουθούν να χορεύουν στον καθρέπτη
Κι εκείνη, στέκεται και κοιτά μελαγχολικιά στην αιωνιότητα.
Τόσο λευκή στο δέρμα.

Απέτυχες ακόμα και που ζεις! Τι ειρωνεία.
Οι υπόλοιποι είναι σκέτα πρόσωπα, χωρίς φωνή, χωρίς όρεξη.
Φοβάσαι που ζεις; Κράτα με αγκαλιά και χόρεψε με.
Ακούω το τραγούδι της Ινδίας.
Επιθυμώ, μόνο να μ’ αγαπήσεις.

Μόνο γι’ απόψε, κι αύριο όπως θες.
Μόνο χόρεψε με κι άσε με να σ’ αγαπώ.
Κι ώσπου το ηλιόφως να φτάσει,
Έχω ανάγκη από σένα. Όπως είσαι.
Εισπνοή, εκπνοή, αναπνοή.
Κι άλλη αναπνοή, ως να χαράξει.

Δύο ζευγάρια σφιχταγκαλιασμένοι
Ταλαντεύονται. Πρωτότυπο και είδωλο,
στον καθρέπτη, εξίσου. Συζητούν.
Ένας από δω, άλλος από κει
Μία από κει, άλλη από δω –έπειτα, η μουσική σταματά

Μόνο όταν η λέπρα της θλίψης τονιστεί
Και τα βλέμματα χωρίσουν. Τα σώματα χωρίσουν.
Τι έχει αυτή η μέρα; Τι μας περιμένει;
Χωρίζουν οι δρόμοι –απ’ τη μια, η χαρά, η ελευθερία
Απ’ την άλλη η θλίψη, η λέπρα. Παρελθόν. Μέλλον.

Δεν θέλω να είμαι σε τίποτε άλλο
Σκέτος –να θυμάμαι. Εικόνες, κινήσεις
Εκείνος, εκείνη, σε αιώνιο αλληλοκοίταγμα.
Αιώνια τα φιλιά, το τραγούδι της Ινδίας, η φωνή της καρδιάς,
η ελπίδα –υπάρχεις, υπάρχουμε. Ως την ακατάλυτη παρουσία.

Γεράσιμος Μηνάς 1998