Ζουν ανάμεσα μας

28 Οκτωβρίου 2007, ώρα 8:28, πρωί, αισθάνομαι ένα “ρεύμα” να επιτίθεται στην αύρα των Αθηναίων, χρησιμοποιώντας το σύστημα HARP, στέλνοντας τους υποσυνείδητα μηνύματα: ξανακοιμήσου. Μη δεις αυτή την κυριακή, τι αναφέρουν τα δημοσιογραφικά πρωϊνάδικα, για Δίστομο, Εθνική παλληγεννησία. Μη δεις τα πρόσωπα των ηρώων, αντρών και γυναικών –που ενώ τους καλούν στο τηλεοπτικό πλατό, τους δίνουν το λόγο μετά τις διαφημίσεις, και για ελαχιστότατα λεπτά. (έχω σιχαθεί τους και τις, μαϊντανούς, πολιτικούς ή καλλιτέχνες, ευθυνοανεύθυνους και λοιπούς άχρηστους που πιστεύουν πως μας αφορά ο βίος τους).
Δεν ξέρω αν το HARP –αν το γράφω σωστά- συνδέεται με τη χρήση ψυχοτρονικών όπλων. Εμένα, πριν 2 ή 3, χρόνια, περίπου, εκεί που καθόμουν στο δωμάτιο μου, στο PC, μου ρίξανε με ψυχοτρονικό όπλο, φτάνοντας η βολή στον δικό μου όροφο. Ο Θεός όμως, τα έφερε έτσι, που σύντομα ενημερώθηκα τι συνέβη –η κάθετη ενεργειακή επίθεση στο σώμα μου- παρακολουθώντας μια εκπομπή στο ΤΗΛΕΦΩΣ, όπου η παρουσιάστρια, ανέλυε αυτό το πραγματικό γεγονός, που συνέβη επίσης σε αρκετούς άλλους.
Τι θέλω να πω με αυτά τα δύο παραδείγματα: Πως το κακό, η κακία, αν θέλετε, έχει λυσσάξει πλέον, εδώ και καιρό. Τρελαίνοντας τους ανθρώπους, ιδιαίτερα όσους έχουν τη δύναμη να καταστρέφουν, σύμφωνα με τα απόρρητα προγράμματα τους. Θα μου πεις: γιατί τα επιτρέπει ο Θεός, αυτά. Πρώτα, γιατί έφυγαν αυτοί οι άνθρωποι από τη χάρη του Θεού, υπηρετώντας το κακό. Δεύτερο, γιατί πρέπει να εκπληρωθούν τα Άγια Κείμενα, για το μέλλον του ανθρώπου. Κι ένα τελευταίο: ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να μην μετανιώνει: κανείς δεν έμαθε τίποτα από τη φρίκη, μετά το πυρηνικό μανιτάρι σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι.
Αν με ρωτάς, γιατί σου έριξαν με ψυχοτρονικό όπλο. Γιατί αποκάλεσα πούστη τον Μπούς σε ένα ποίημα μου. Επίσης γιατί, παρακολουθούν τα πάντα, αφού κάνουν ότι θέλουν στην Ελλάδα: ποιοι εναντιώνονται στους μακελάρηδες των λαών. Οι Αμερικάνοι, όσοι αποφεύγετε να βλέπετε ειδήσεις.
Αν απορείς ξανά, γιατί ο Θεός δεν με προστάτεψε από την κάθετη βολή: γιατί ο άνθρωπος χρειάζεται διάφορα μαθήματα, ώστε να εννοήσει το μέγεθος του κακού, ανά τον κόσμο. Μήπως επιστρέψει ο άνθρωπος στη Χάρη του Θεού, όχι για να ευνοηθεί υλικά, μα για να αποκτήσεις εσωτερική ειρήνη. (κρούσματα Προστασίας, φανερώνονται, για να εννοήσεις, Ποιος σε Αγαπά). Τι άλλο αλήθεια έχουμε να αντιτάξουμε απέναντι στους ψεκασμούς των αμερικανών, με αλουμίνιο, βάριο, που προκαλούν απώλεια μνήμης (Εθνικής …καλύτερα), ή αν πιστέψουμε πως έχουν τρελαθεί τόσο, που βομβαρδίζουν τις πόλεις, με Κάσιο και απεμπλουτισμένο ουράνιο. Για να κερδίζουν –εν μέρει- τα ογκολογικά, νοσοκομεία. Πρέπει κάποιος να κερδίσει. …γιατί όχι.
Όλο το πετρέλαιο που κλέβουν απ’ το Ιράκ. Ύστερα το μοιράζουν, σύμφωνα με τις ανάγκες τους, για να κινεί τελικά όλα αυτά τα αεροπλάνα χωρίς διακριτικά, που ψεκάζουν με δηλητήρια, παγκοσμίως, όλες τις πόλεις. Γιατί επικρατεί απέραντο μίσος κατά του συνανθρώπου. Δεν έχουν αποφασίσει, αν θα εξοντώσουν τον άνθρωπο με αρρώστιες, ή τον χρειάζονται για να καταναλώνουν τα προϊόντα των πολυεθνικών. Για ποια αγοραστική δύναμη μιλάμε, εκτός αν θέλουν τους πολίτες χρεωμένους στις τράπεζες, για να μην θέλουν να σκέπτονται τίποτα άλλο.
Γιατί χάθηκε ο ήλιος; Ενώ ήταν καθαρός ο ουρανός. Κι είχες χαρά μέσα σου. Αισιοδοξία.
Για λίγο ο συλλογισμός μου, μεταβαίνει σε όλα αυτά που ακούγονται για area51, εξωγήινους, εσωγήινους, UFO, πτητικές απόρρητες μηχανές και άλλα προγράμματα που αντιμετωπίζονται με παρωπίδες: στεκόμαστε μόνο στο τεχνολογικό επίπεδο. Όχι, πως το κακό, ανέκαθεν, δεν εφεύρισκε οπτικές πλάνες για να διώξει τον άνθρωπο από τη χάρη και περαιτέρω τη σωτηρία ψυχής, που θα χαρίσει ο Θεός στους φιλότιμους, συνειδητά, που συγκινήθηκαν από τη Θυσία του Υιού Του, και παρέμειναν.
«Τον άνθρωπο πρέπει να τον πλανάς, ώστε να ψωνίζει, να υπακούει, να μην οργανώνεται αντιστεκόμενος στα πρέπει που του επιβάλλουν διάφορες κλίκες. Ώστε να μην επιστρέψει ποτέ, ο κόσμος, σε μαζικές εκδηλώσεις, για θετικούς σκοπούς, όπως τότε με τους χίπις».
Αν ρωτάς: είναι τόσο εύκολο να ελέγχεις ή να κατευθύνεις, τις εγκεφαλικές λειτουργίες, ενός ή περισσοτέρων ατόμων (αν δεν βλέπεις τις εκπομπές του κυρίου Χαρδαβέλα, περί ανεξήγητου), θυμήσου τη δυνατότητα της ύπνωσης, χρησιμοποιώντας διάφορες συχνότητες, στέλνοντας υποσυνείδητα μηνύματα (κάπως έτσι δεν σε ενοχλούν οι διαφημίσεις). Ή η παρουσία των λεγόμενων εμφυτευμάτων, που έχουν βρεθεί σε αδιευκρίνιστο αριθμό, ατόμων, παγκοσμίως, συνδεδεμένα με ειδικά νεύρα, στο σώμα, που συνδέονται απευθείας με το κέντρο αποφάσεων στον εγκέφαλο. Τώρα αν στέλνει κάπου, πληροφορίες, τι σκέπτεται αυτός που έχει κάτι τέτοιο, ή τον επηρεάζουν, ας το απαντήσουν οι ειδικοί. Ίσως αυτοί που χαίρονται που βάλανε τσίπ εντοπισμού, στο σκυλί τους για να μη το χάνουν. Επίσης στο αυτοκίνητο.
Αν πεις: «θεωρείς τον εαυτό σου ώριμο, που ασχολείσαι με θεωρίες;», α) τα συζητάνε στην τηλεόραση, β) ένας σοβαρός δημοσιογράφος βγαίνει στην τηλεόραση και αναφέρει, πως κάψανε τα δάση της Ελλάδας με λέϊζερ, και κανείς δεν έχει δικαίωμα να τον παρεξηγεί. Γ) καλό είναι να ψάχνεις έστω ελάχιστα, τι συμβαίνει, μήπως εννοήσεις ορισμένες καταστάσεις που συμβαίνουν εν αγνοία σου: όταν πας κόντρα στην αλήθεια, βρίσκεσαι προ εκπλήξεως.
10:04 –εξακολουθεί πρωινή ώρα- που ξαναβγαίνω στο μπαλκόνι, παρατηρώ τον Αττικό ουρανό. Γεμίζει από λευκές γραμμές, σε σταθερή απόσταση μεταξύ τους, ψεκάζοντας τα αμερικανάκια, ή τα φερέφωνα τους στο ΝΑΤΟ. Κι ας πάψουμε να ευελπιστούμε στην κατάρριψη τους, έχοντας ξεχάσει φαίνεται, τις απαγωγές των Πακιστανών και τους σχετικούς εναέριους –χωρίς κανένα έλεγχο- διαδρόμους που χρησιμοποιούνται γι’ αυτό το σκοπό.
Συμπτωματικά.. –όπως κάθε τι που συμβαίνει- έτυχε, ήρθε η ώρα να λεχθούν τούτα. Ώστε να ενεργοποιούμε να είμαστε τίμιοι με τον εαυτό μας, είτε απλά… απαξιώνουμε, επιστρέφοντας στην κατανάλωση, στη γύμνια, τα μεϊκάπια των γυναικών. Η πρόκληση για την πρόκληση, όταν σε κάποιον λείπουν τα ενδιαφέροντα.
Υποστηρίζω φυσικά, πως πρέπει να ακούγονται ή να προβάλλονται τα πάντα, ως παρουσία, για να επιλέγεις. Μόνο που κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, επειδή τα πάντα θεωρούνται έτοιμα προς εμπορική χρήση.
Όπου δεν υπάρχει έλεγχος, κυριαρχεί ..ελευθερία.
Αρκεί… να μην κοπιάζεις ο ίδιος.
Πόσοι μπορούν να αντέξουν το βλέμμα ενός μικρού παιδιού;
Όχι οι ασυνείδητοι που ζουν ανάμεσα μας, για να εξυπηρετούν τα αφεντικά τους. Τον ίδιο τον όρο: κακία. Σε βαθμό που ούτε φανταζόμαστε, κι ούτε, στιγμές, χρειάζεται, εκτός αν χρησιμοποιήσουμε το τσουβάλιασμα, πως κανείς και καμία, δεν κάνει τη διαφορά, με καλοσύνη και ανθρωπιά.
Φορές έρχεσαι στα όρια, με το να χαίρεσαι με κάτι κακό που παθαίνουν οι αμερικανοί, οι μακελάρηδες της γης. Βέβαια κάτι τέτοιο θα ίσχυε, αν αγνοείς πως ψεκάζονται εξίσου, Αμερικάνικες πόλεις (το κακό δεν κάνει διάκριση).


Ας βγω έξω να κάνω ποδήλατο. Κάτι καλό για μένα.

Γεράσιμος Μηνάς 2007