Κατάλληλο για όλους

Wednesday, September 03, 2008

Μόρια σκόνης

Τον συγκίνησε το φιλί της, στο μάγουλο του. Την κοίταξε βαθιά, μες τα μάτια.
- Έχεις πρόσωπο. Αυτό είναι η γυναίκα.
Ένας ολόκληρος κόσμος με κοιτάζει.
Σε ποια αποθήκη έκρυβε το άγαλμα της; Ξύλινη, δίφυλλη, αχνές αχτίδες φωτός, ανάμεσα από τις σανίδες. Πως θα ήταν η καθημερινότητα, δίχως σκόνη-αέναο χάδι στο πρόσωπο σου, -αιωρούνται στου ήλιου τις εσωτερικές ακτίνες. Προσπάθησε να τη σκιτσάρει, μα αποδόθηκε θυμωμένη: η ζωή είναι μικρή στις αραιοκατοικημένες συνειδήσεις. Τούτη τη πλύση εγκεφάλου, προσπαθούν να σου επιβάλλουν –της είπε: μη τσιμπάς.
Η αγκαλιά της, ανάμεικτος χυμός, φρούτων.
Νέκταρ των θεών –της χαμογελά.
Τρυφερό τρυφερό φιλί, στο μάγουλο της, σιμά στα χείλη. Χάδι στα μαλλιά. Είναι ένα σώμα σε κάποια ζεστή από ενδιαφέρον γωνία, στην πόλη. Τα βήματα, εισερχόμενα, στη γούβα της αγάπης.
Το χαμόγελο της –στέκεται δίπλα στον ήλιο.
Όπως είναι ο καθένας: δίχως τέλεια δόντια, αψεγάδιαστη κορμοστασιά. Δεν έχουμε τόσο ελεύθερο χρόνο, να ομοιάσει το καλούπι, με τα αρχαία γλυπτά, της αναφέρει.
- Χώρο θες να πεις, του μιλά –φέρνει το άλλο χέρι γύρω από τον λαιμό του (τον έχει ανάγκη).
Είναι κλειδωμένες οι εγκαταστάσεις.
- Γιατί; Τον ρωτά.
Για να μην ικανοποιείται ο εγωισμός να αγαπάς την υγεία σου. Έλα πιο κοντά.
- Δεν πάει άλλο –του γελά. Θα γίνουμε ένα.
Έτσι είναι η φυσική αγάπη.
- Άνοιξε το ραδιόφωνο.
Νόμιζα, πως ήδη ακούγαμε –μόρια σκόνης, στην αίθουσα του χορού της αλληλοσυμπλήρωσης.
Αν ήταν ο κόσμος ένα ήσυχο, καθαρό τασάκι.
Θέλει να τη ζωγραφίσει. Όπως του κρατά με τα μάτια, το πρόσωπο. Στον κήπο της πίσω αυλής. Πετά αυτός με τη σκέψη, γύρω από το άγαλμα της. Κρύσταλλα τρυφερότητας, σημαίνουν χαρακτηριστικά. Ο καμβάς δέχεται την υγρασία του πινέλου. Ανατριχιάζουν οι αισθήσεις. Ποτίζουν το σιντριβάνι. Τους πόρους της γης.
Είναι η φροντίδα του.
Η ζωή είναι αιώνια.
Ήδη το ξέρει, εκείνη.
Εσύ γεννάς τον ποιητή –της λέει.
Οι οφθαλμοί, πράσινα φύλλα. Μυρίζει λιβάνι.
Δεν είναι κακό να ερωτεύεσαι. Θέλε το.
Αμέσως μετά ήρθε κοντά της. Την αγκάλιασε.
Δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά.

Γεράσιμος Μηνάς 2008

0 Comments:

Post a Comment

<< Home