Διπλανά

Διοχετεύοντας μουσική, σε καλώ
Με πένθιμα εμβατήρια
Χτυπώντας ρυθμικά το τζάμι σου.

Σταθερά, προσκολλημένη πάνω του
Σε καλώ. Με υπόγεια επίγειους τριγμούς
Μοναδικά –σαν καλώδια.

Επιβραδύνω τους τόνους.
Σ΄ αφήνω να ηρεμήσεις
Να βάψεις με μαύρο το σκοτάδι
Ίσα ίσα να διακρίνω το τεντωμένο χέρι σου,
που με βία, προσπαθώ, μέσα μου, να αγγίξω.

Λες, η Κυριακή σκάλωσε.
Συνεχώς, εγώ, σ’ ενοχλώ
Διοχετεύοντας μουσική –Σε καλώ.

Γεράσιμος Μηνάς 2000