οι ήρωες των βιβλίων

με υπομονή περιμένουν να διηγηθεί μια νέα φωνή, την ιστορία τους, ανά βιβλίο. Φωτίζονται ολόκληρες σκηνές, από το φως στο δωμάτιο του αναγνώστη, όπου βρίσκεται. Βοηθά φορές, με την καρδιά του, κείνος που διαβάζει, έναν ήρωα. Είτε του δίνε θάρρος, είτε περπατά ως φίλος στο πλάι. Πότε πότε, χτίζεις με τη φαντασία, το χώρο που περιγράφεται, διακοσμώντας τον με στοιχεία από δικούς σου χώρους και χρόνους. Το έζησα κι εγώ, αυτό. Έχεις δίκιο. Έχεις άδικο. Ξεχνιέσαι, άλλες στιγμές, γυρίζοντας κάθε νέα σελίδα. Βρίσκεις ενδιαφέρον. Σε αποσπά από την πραγματικότητα. Συγκατοικείς με τα πρόσωπα που πλέον συμπαθείς. Κάθε αξιόλογο αντίτυπο, των οργανωμένων σκέψεων του/της συγγραφέα. Φέρνοντας παρέα στο δωμάτιο, γράφοντας. Όλοι αυτοί οι ήρωες, που κάπου κάπου, αφήνονται μόνοι τους, κάθε νέο συμβάν. Επειδή είναι μοναδικοί. Εσύ απλά αδυνατείς να προβλέψεις τη συμπεριφορά τους. Θες και δανείζεις στοιχεία από το είναι σου, από καθημερινά στιγμιότυπα που μεταφέρεις σε κείμενα σου. Ελπίζεις να μην αναμασάς καταστάσεις. Να μην είναι περικοπές, ημερολογίου σου, το μυθιστόρημα. Κάπου οργανώνεις τη συνέχεις, έπειτα αφήνεσαι. Παίρνεις μηνύματα σε κάθε νέα διόρθωση. Επειδή βλέπεις, όλοι μας πρέπει να γράφουμε με τέλεια γραμματική. Τούτο το συγκεκριμένο είδος έκφρασης, που κουράζει, μερίδα αναγνωστών που αντιπαθούν, περιγραφή σκηνών επί μακράν. Έτσι για να φανεί το λεξιλόγιο του/της δημιουργού. Αν δόθηκε προσοχή, πάνω απ’ το χαρτί, ως συνέπεια στα γεγονότα, έστω κι αν γράφεις μόνο.
όσοι χρησιμοποίησαν χοντρά μέσα, είδα τα έργα τους σε βιβλιοπωλεία. Αντίτυπα που όλα μυρίζουν το ίδιο. Δεν έχουν καν ψήγματα ιδρώτα, λίγο απ’ την πολύτιμη αφοσίωση του/της δημιουργού, με αγάπη να ετοιμάσεις ένα βιβλίο, για φιλικό ή αγαπημένο, πρόσωπο. Εκτύπωση, κόψιμο χαρτιών στις επιθυμητές διαστάσεις. Πως θα ενώσεις τα χαρτιά, πως θα τα κολλήσεις. Ετοίμασες το εξώφυλλο. Το ετοίμασες με αγάπη. Το χάρισες με διάθεση προσφοράς, να δώσεις χαρά –σου αρκεί ένα χαμόγελο. Σου αρκεί.
Κομμάτια από την υπόσταση σου. Όλη η ενέργεια που καταναλώθηκε, οι ώρες, οι εποχές, η σκέψη, τα συναισθήματα. Ήρωες που γεννιούνται, πεθαίνουν ή η αφήγηση διακόπτεται, δίνοντας ίσως νέο ραντεβού σε άλλο βιβλίο, αν είναι τυχεροί, συγκεκριμένοι χαρακτήρες, στο χαρτί. Φωτογραφίζει ο αναγνώστης τα πρόσωπα, σύμφωνα με τη δική του φαντασία, εξιδανικεύοντας ή περιφρονώντας, ορισμένους ήρωες (ιδίως αν μισείς την απιστία). Σκέφτεσαι: μακάρι να μπορούσα από πρώτο χέρι, να δω την τάδε ή δείνα, σκηνή. Ίσως κάποτε τα λογοτεχνικά βιβλία, να πωλούνται ως multimedia εφαρμογές. Η πιο ιδανική λύση για να βοηθήσουμε και τη φύση. Ότι σώσουμε τέλος πάντων.
Μόνο μη ζητήσεις από έναν συγγραφέα, να εκφωνήσει το περιεχόμενο των πονημάτων του. Μήπως βγάλει αγκάθια η μοναξιά, επιστρέψει η ατμόσφαιρα, ενόσω γραφόταν η τάδε ιστορία. Η οποία εμπεριέχει χαρακτήρες. Ήρωες που κανείς δεν τους ρώτησε, αν θέλουν να τα περάσουν αυτά. Δεν τους ρώτησε: τι μουσική ακούνε. Αν αισθάνονται ελεύθεροι. Αν συμπεριφέρονται όπως θέλουν. Αν πονούν, ενόσω αφήνεις την ιστορία, ή πετάς στα σκουπίδια, το χώρο που ανέπνεαν. Αν ρώτησες ποτέ, αν θέλουν άλλη παρέα από τη δική σου, ενόσω χαρίζεις βιβλία σου. Μια μελέτη που δίνει χαρά, κάνει παρέα σε αναγνώστες. Λυπούνται άραγε, οι ήρωες-χαρακτήρες, αν ξεχνάς όσα πέρασαν. Ή λυτρώνονται αν ήταν θετική η κατάληξη. Τα πρόσωπα που ‘χαν ονόματα ή όχι. Απλοί καθημερινοί ή φανταστικοί, χαρακτήρες, που η γραφίδα δεν καταπίεσε, ποτέ.

Γεράσιμος Μηνάς 2007