Κατάλληλο για όλους

Tuesday, February 17, 2009

Δεν ξεχνιέσαι,
Έλληνα

ο πεζόδρομος, πρέπει να ‘ναι νύχτα, να τον σεβαστείς.
Τα βήματα του ελεύθερου ανθρώπου, που κανείς όμως, δεν τον κατάλαβε. Δεν σεβάστηκε το καλούπι του καθενός, που μόνος του προχωρά. Πάντοτε. Με μια βαλίτσα, χαρακτήρα, στο χέρι. Ο τυχερός άνθρωπος, που τον αγαπάνε, τον εκπλήσσουν ευχάριστα: με μια ματιά, τον εμπιστεύονται. Του λένε, για σήμερα, έλα, πέρνα, να δεις, τη παράσταση. Άσε τα χρήματα.
Τόση καλοσύνη, αχτίνες τέχνης-αλληλεγγύης, να συγκινείσαι με τις ιστορίες των καλουπιών, που ποτέ δεν συνάντησες. Σα να ήμασταν κολλημένα μωρά, που σφούγγιζε το ένα, τα δάκρυα του άλλου. Ωσότου τα χωρίσουν: τότε αποκαλούμαστε, φίλοι. Η νοστιμιά που σερβίρεται, ο πρωινός καφές, στο μπαλκόνι. Να θες να αναπνέεις, οξυγόνο. Ανθρωπιάς συγκυρίες, που αποκαλούμε μοίρα, γιατί είμαστε τροφοδότες τρυφερών σκέψεων –που περιμένουν να είναι η πίστη, κάτι πρακτικό, πια. Ανάμεσα στα ..κρούσματα φροντίδας, των δικών σου, που σε σοκάρουν, χαρίζοντας σου, τα προικιά σου. παραδοσιακά, της γιαγιάς, πονήματα.
Σε σοκάρει να σου λεν, σ’ εκτιμώ, έ;
Ο συνάνθρωπος που δέχεσαι, γύρω.
Να λατρεύεις το αντίθετο φύλο: τι ωραία που είναι τα μαλλιά της, στο Μετρό. Όσα μιλά το χαρτί, εκπλήσσοντας σε, γραφιά, σε ανάγνωση κειμένων σου, εκ νέου. Η έννοια της γειτονιάς, ως άποψη, που ακούνε, κυρίως οι ευαίσθητοι, οι πολύπλοκοι, οι ηθοποιοί των ονείρων. Σαφώς η εκτίμηση, εμπεριέχεται. Απλά, δεν εξωτερικεύεται, παρά σε σπάνιες περιπτώσεις.
Συνήθως τραγικά κρούσματα, πραγματικότητας, όπως οι επαναληπτικές ληστείες στα ίδια καταστήματα. Κάποιο δυστύχημα: που δηλώνεται από τα Μ.Μ.Ε. ως ατύχημα, κι ύστερα, φιμώνεται, επειδή πλησιάζουν εκλογές. Κι όλα πρέπει να δείχνουν φυσιολογικά (να πρέπει, πολίτη, Έλληνα, να συμφωνείς με το ευχαριστώ του Σημίτη, στους Αμερικανούς, γιατί δεν, μας έκανε πόλεμο η Τουρκία, αφότου κατέλαβε τα Ίμια. Να λέμε ευχαριστώ, ανακοινώνοντας την τηλεόραση, πως εκείνη τη νύχτα, οι αμερικάνοι, απείλησαν την τότε ηγεσία μας: μην κάνετε τίποτα, γιατί οι Τούρκοι έχουν αναμμένες τις μηχανές, και σε τρία λεπτά, θα καταστρέψουν όλα τα πλοία σας!!!). (Κατ’ άλλα, Έλληνα, μπορεί να είσαι …τυχερός, να σε ενημερώσει κάποιος ταξιτζής, με την άποψη του: πως πίσω από την τρομοκρατία στην Ελλάδα, κρύβονται ξένες μυστικές υπηρεσίες. Ξέρεις δα, Έλληνα, από κείνο το είδος που ανεβάζουν και κατεβάζουν, κυβερνήσεις. Απειλώντας σαφώς… την σωματική ακεραιότητα, όποιου…...). (Άρα γι’ αυτό γέλαγαν οι κατηγορούμενοι της 17 Νοέμβρη, στο δικαστήριο). Κατ’ άλλα, μαθαίνεις, Έλληνα, για το κρυφό ραντεβού, των προέδρων των εταιριών, δημοσκοπήσεων, για να μαγειρέψουν τα αποτελέσματα, ποιος είναι ..καταλληλότερος πρωθυπουργός. Ποιο κόμμα προηγείται. Ξέρεις δα, αυτοί που δήθεν κυβερνούν εδώ πέρα, τραβώντας τους το αυτί, η Ευρώπη, γιατί να δώσεις λεφτά στους αγρότες. Όλα να φαίνονται ήσυχα. Να ..απειλείς.. τους πολίτες: θα σας κάμω εκλογές, γιατί πάντοτε πρέπει να ‘χεις κάτι άλλο να πιπιλά το νου, να ξεχνάς το σκάνδαλο της ημέρας. Τι συμπέρανες ως τώρα, Έλληνα. Πως οι πιο επικίνδυνοι άνθρωποι στην εξουσία, κατάγονται από την Κρήτη. Τρικυμία εν κρανίω, όπως είπε κάποιος στη T.V.
Μετά θυμήθηκα τους S-300. Που βρίσκονται; Στην Κύπρο; Στην Κρήτη; Τους φορτώσανε οι αμερικανοί, σε πλοία δικά τους; Αν βρίσκονται στη Κύπρο, είναι καλά… εκεί. Γιατί η επιχειρησιακή τους ικανότητα, δεν φτάνει να προστατεύσει την Αθήνα, από Τουρκική, ..μακεδονική…. ή άλλων φαύλων, επίθεση. Όχι φυσικά πως θα λειτουργούσαν, αν, μας επιτίθενται. Κάτι σαν τα F-16 μας, που δεν λειτουργούν 100 τις εκατό. Κατ’ άλλα, όλα παν, καλά. Ο άνθρωπος ευλογείται, μόνο αν δεν φωνάζει τ’ άδικο!! Άντε Έλληνα, κάμε μια πλύση εγκεφάλου, παρακολουθώντας τηλεόραση. Του στυλ εκπομπής.. Show biz στο ALTER, όπου …εξυμνείται το γυναικείο σώμα.
Ούφ. Τι έγινε άραγε ο σάτυρος που δολοφόνησε τον 15χρονο, τον οποίο επισκέπτονται, δαίμονες; Το κουκούλωσαν κι αυτό. Όλα καλά πάνε. Μη μιλάς, κινδυνεύει η Ελλάς η αμερικανοκρατούμενη.
Ο πεζόδρομος, ναι, είναι πιο όμορφος, την νύχτα, γιατί δεν παρατηρείς κανένα: αυτό είναι το όραμα, της σύγχρονης …δημοκρατίας. Όσο θολό κι αν ακούγεται: στου ..θολού ρεαλισμού, το παρόν, που κανείς δεν αναφέρει: να ‘ναι τα πρόσωπα στα κλειστά, τούβλινα κουτιά, το μόνο αληθινό.
Ευτυχώς… που έχουμε και το MAD TV, για να προβάλλονται σε ριάλιτι, όλοι οι ανώμαλοι που είτε πάνε και με τα δύο φύλα, είτε πουλάνε ..φιλία.. κι άλλες τέτοιες αηδίες. Του στυλ ας πούμε, περαιτέρω, όλοι αυτοί που η μόνη τους δουλειά στην τηλεόραση, είναι να κουτσομπολεύουν και να μετράνε ακροαματικότητες: άρα έχουν αξιοπρέπεια! Καμία σχέση.
Που όρεξη, Έλληνα, να πεις: όχι.
Να πεις: η χαρά είναι, να επικοινωνείς, να βγαίνεις. Να ‘σαι φίλος, ένα αυθόρμητο παράδειγμα, Έλληνα, που ζει στον τόπο, γιατί αγαπά τη φύση: τη νεότητα της, ανά εποχή. Ως σκέψη, τόπος. Όχι ζωή, ανάμεσα στις διαφημίσεις.
Τα πρόσωπα. Η ιστορία. Ο άνθρωπος με τη βαλίτσα. Η βόλτα, η αναζωογόνηση. Ότι μοιράζεται, χωρίς: περίμενε. Το φωτεινό που βαδίζει, σε βρώμικα πεζοδρόμια: ως ..αρχιτεκτονικό, καταστατικό, σύγχρονης οργάνωσης: υπάρχω.
Το παιδί που δολοφονήθηκε, γιατί τα παπούτσια του πάτησαν σε απαγορευμένο χώμα: αμμόλοφοι ευρωπαϊκής χούντας. Το παιδί Άλεξ, το οποίο κυνήγησαν για να δείρουν ορισμένοι ανήλικοι. Τους οποίους ..αθώωσαν.. βαπτίζοντας αμέλεια, τη δολοφονική διάθεση. Άλλο αν πίσω από αυτούς, κρύβονται πλούσιοι παιδεραστές, όπως αναφέρθηκε παλαιότερα: τους τελευταίους, δεν, τους συλλαμβάνουν, οι σωτήρες… της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος. Αλλά κρητικοί, είναι. Τι περιμένεις. Όλοι οι σύμμαχοι τους, που πατάνε κουμπιά στις σελίδες ..σου.. ενόσω είσαι on line. Ανεβοκατεβάζουν την σελίδα, ή ..θυμώνουν.. ορίζοντας σου, το χώρο που θα αποθηκεύεις την αλήθεια. Κατ’ άλλα, ..φιλέλληνες..
Του στυλ άλλων πρακτικών, να κατεβάζουν τη ταχύτητα σύνδεσης σου στο ίντερνετ, είτε για να μην μπορείς να αναρτάς post, (καλοί ..σύμμαχοι κι αυτοί), είτε για να μην υπερθερμαίνονται οι κεραίες των εταιριών! Είτε για να σε μάθουν, Έλληνα, να το βουλώνεις, γενικότερα.
Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία ο όρος παγκοσμιοποίηση, κάνει γλέντι. Το παραμύθι τρομοκρατία στην Ελλάδα, μόλις κατέρρευσε. Το γλεντάνε οι πράκτορες. Αυτοί που στήνουν ακόμα και δολοφονίες πολιτών.
Κάτι σαν τους αγρότες, οι οποίοι …καλωσορίζονται με χημικά, σ’ αυτό το πνεύμα δημοκρατικής… δικαιοσύνης, μαθαίνουν οι νέοι γονείς, τα παιδιά τους. Άλλο αν ορισμένα από τα νέα παιδιά, δεν θα προλάβουν. Ότι, φυσιολογικό. Να καταφέρει να στηρίξει το ίδιο, την σπάνια Ελληνικότητα. Τότε που οι γωνίες στο πρόσωπο, θυμίζανε τον πόνο που φάνηκε, μες από τη σπηλιά, μιας κατοχής. Η νέα μετάφραση.
Να αισθάνεσαι ξένος στον τόπο σου.
Να ζηλεύεις όσους ζουν στην ύπαιθρο. Που στην αναπνοή τους, οσμίζεσαι φιλία. Κατανόηση. Το δώρο το πιο άμεσο, της συντροφικότητας. Η λύπη, πως χ ψ συνάνθρωποι, δεν τα πρόλαβαν όλα αυτά.
Κατ’ άλλα, οι γειτονιές χωρίζονται ανάλογα με το ποια οικοδομικά τετράγωνα ανήκουν σε συμμορίες. Του στυλ Κ Τ 3, και λοιπά….
Καλοί σύμμαχοι, κι αυτοί.
Θα τα λέω, λοιπόν, κι ας θέλουν όποιοι και όποιες, να με κοροϊδεύουν. Τι να περιμένεις από σαρκολάτρες, και άσχετους από δικαιοσύνη.

Γεράσιμος Μηνάς 2009

0 Comments:

Post a Comment

<< Home