Κατάλληλο για όλους

Thursday, January 25, 2007

Ο τρελός ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ,
Επειδή ο απλός λαός,
ΠΡΩΤΑ ΒΟΥΤΑΕΙ
το δάκτυλο στο νου, ΠΡΟΤΟΥ ΜΙΛΗΣΕΙ

Σήμερα, 25 Γενάρη 2007, αγόρασα για πρώτη φορά, την εφημερίδα Ποντίκι, για να διαβάσω την προκήρυξη-δικαιολογία-υπερηφάνια, εναντίον της ανθρώπινης ζωής, της τάδε οργάνωσης. Έτσι για να μη ζω στην άγνοια της ενημέρωσης των πολιτών.
Το αναφέρω, επειδή ζω στην Ευρώπη της τρομολαγνίας. Όπου αν θες να ενημερώνεσαι, σφαιρικά, όπως και για θέματα ασφάλειας, στοχοποιείσαι ποικιλοτρόπως. Θυμάστε τι έπαθε ο Νομάρχης Πειραιά, σε αεροδρόμιο του εξωτερικού, σ’ Ευρωπαϊκή πόλη, όταν διαμαρτυρήθηκε που αργούσε η πτώση του: Πέσανε πάνω του οι ασφαλίτες του αεροδρομίου! Χειροπέδες. Ξύλο. Κακό.
Στο θέμα μας: Η εφημερίδα Ποντίκι, θα μπορούσε να αρνηθεί να τυπώσει την προκήρυξη, αλλά φαίνεται ότι “θέλουν να τα έχουν καλά” με όλους, ότι κι αν ο τάδε ή οι τάδε, πρεσβεύουν. Δίνοντας βήμα σε τρελούς, έτοιμους να κόψουν το νήμα της ζωής του άλλου.
Διάβασα την προκήρυξη, που θα μπορούσε να ‘χε γράψει, οποιοσδήποτε φαντάζομαι, έχοντας λάβει κομμουνιστική πλύση εγκεφάλου. Εξού και το: ιμπεριαλισμός, που ακόμη δεν μου έχει εξηγήσει κανείς, τι σημαίνει.
Όσο για την εφημερίδα Ποντίκι, θα έλεγα ότι έχει χιούμορ και μια αποδεκτή κλίση προς την άμεση ενημέρωση, αλλά εκείνο το ΠΓΔΜ για τα Σκόπια, στο ένθετο τους, στο χάρτη, για νομούς Πέλλας και Πιερίας, πάει κόντρα στα όσα φαίνεται να πρεσβεύει η εφημερίδα. Την αλήθεια φαντάζομαι. Είναι δυνατόν να είναι όλοι οι Έλληνες τόσο κακοί πατριώτες, ώστε να χωνέψουν το ΠΓΔΜ, που το Μ το τελευταίο, εμπεριέχει την λέξη, Μακεδονία; Είστε σοβαροί;
Πάντως δεν έμαθα τίποτα νέο απ’ την προκήρυξη, όπως όσα θα άρεσαν σε όσους αγαπούν τις συνωμοσίες και θα ήθελαν να μάθουν τα σχέδια των ΗΠΑ, όπως το εννοεί ο καθένας. Έτσι, από αγάπη για τις συνωμοσίες. Τεχνολογίες περίεργες κλπ.
Πληροφορίες δηλαδή, που θα έδιναν στον απλό πολίτη, να πιστέψει, πως όντως μιλάμε εδώ, για προκήρυξη, τάδε οργάνωσης, που έχει και τα “κονέ”, γνωρίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις. Σε συνεργασία με δικούς της πληροφοριοδότες, αλλά βέβαια τότε, θα μιλούσαμε για παρακλάδι ξένης τρομοκρατικής οργάνωσης.
Το λέω αυτό, γιατί αυτοί οι γιάπηδες της επανάστασης, κόπτονται ιδιαίτερα για τεκταινόμενα, της καταπίεσης των λαών στον διεθνή χώρο, μα για βάσανα του απλού πολίτη, εγχώρια, κουβέντα. Μιλιά για ανεργία. Ακρίβεια. Ότι κανείς δεν βοηθά τους νέους να προκόψουν. Να οργανώσουν ποιοτικά το βίο τους.
Ένας παράνομος όμως, ένας τρελός, δεν σκέφτεται έτσι. Ο παράνομος θα εξοντώσει τον νέο και τα όνειρα του, ως παράπλευρο θύμα, έκρηξης, τάδε μηχανισμού.
Ας μην συγχέουμε λοιπόν, τι σημαίνει επανάσταση.
Η Κοινωνική αδικία είναι εμφανής, όμως το σύστημα δεν θα αλλάξει, από κανένα απολύτως, κόμμα. Ούτε και από τα μικρά, που τώρα μόνο, κόπτονται για τα δίκαια και τα σωστά. Αν όμως τους έδινες βήμα στη Βουλή ή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα μιμούνταν τους μεγάλους, οι οποίοι ετοιμάζονται να χρησιμοποιήσουν μόνιμα, τον όρο ΠΓΔΜ, ως ονομασία για τα Σκόπια. Κανείς και από κανένα κόμμα, δεν θα πήγαινε να “στρατοπεδεύσει” στα ΙΜΙΑ. Όσο κι αν βγαίνουν στην τηλεόραση, ορισμένοι, που πουλάνε βιβλία διαφόρων τύπων και ύλης, και καυχιούνται πως είτε τα ξέρουν όλα, είτε πως εκείνοι είναι περισσότερο Πατριώτες από εμάς τους υπόλοιπους απλούς πολίτες.
Μάλλον μιλούν από θέση ασφαλείας, αφού αυτοί έχουν εξασφαλίσει τον επιούσιο, και ψάχνουν μόνο για πελάτες. Είτε για τον εκδοτικό τους οίκο, είτε για το όποιο κόμμα.
Κατ’ εμέ, κοινωνική τρομοκρατία είναι και η παρουσία ΜΑΤατζίδων, τρεις τρεις, τέσσερις τέσσερις, από αυτούς, εμπρός από βιβλιοπωλεία, σε συγκεκριμένη περιοχή της πόλης.
Οι τρελοί, τρέλες θα κάνουν.
Έτσι κι αλλιώς, βρίσκονται εκτός πραγματικότητας. Μη γνωρίζονταν τι σημαίνει να ‘σαι άνεργος, ή να μην έχεις πετρέλαιο θέρμανσης. Και μετά μου λένε ότι ο λαός χάρηκε με την επίθεση στην Αμερικάνικη Πρεσβεία, έστω και σιωπηλά.
Αυτά τα λένε οι παράνομοι που δεν πιστεύουν και σε τίποτα. Απλά πως θα τη βγάλουν καθημερινά. Πως θα γλεντάνε με ξένα χρήματα που βουτάνε από απλούς ανθρώπους. Από νέους ανθρώπους με τα μικρά όνειρα, που είναι οι μοναδικοί εν τέλει, που ξέρουν και ν’ αγαπούν. Τη ζωή.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home