Βάθος

Οι άνθρωποι πλησιάζουν
ο ένας τον άλλο, ξαφνικά,
Από προσφορά και ελπίδα γέμισης, αξιόλογα
Του τωρινού χρόνου.

Οι άνθρωποι θα έπρεπε να πλησιάζουν
ο ένας τον άλλο,
αφήνοντας στο πλάι –στο έλεος των οδοκαθαριστών-
τις υλικές τους, μη απαραίτητες, εν τέλει, ανάγκες.

Οι ώρες προσπερνούν.
Σέβομαι την ζωή μου;
Γλυκά, βάλθηκαν οι πάντες, να με συνετίσουν.
Το χάδι, οι αισθήσεις, το μεροκάματο,

Καιροσκόποι μαυροφορεμένοι.
Μόνιμα.
Κλαίνε για μένα με κρυφή ειρωνεία.
Δεν βίωσα το πάθος τους, κι ευτυχής, τα ξεχνώ.

Γεράσιμος Μηνάς 2003