Οδηγίες για ένα σωστό, βιογραφικό

Πρώτα απ’ όλα δεν θα γράφετε, πως είστε εργατικό άτομο, συνεπή, και άλλα παρόμοια. Ο εργοδότης δεν μπορεί να τα συμψηφίσει αυτά, σε ένα νέο άτομο που έχει φιλοδοξίες: εννοείται με στόχους, αναβάθμισης σε προϊστάμενο τεμπέλη, που θα υπακούει στις εξής οδηγίες: να κάνει ψυχολογικό πόλεμο στους εργαζόμενους, ιδιαίτερα το φρέσκο κρέας. Αφού εκείνο που συμφέρει την επιχείρηση, είναι να μην γίνει μόνιμος ο υπάλληλος, και φτάσουμε αν είναι δυνατόν, να του φερόμαστε με σεβασμό.
Μεταξύ υπαλλήλου και εργοδότη, πρέπει να επικρατεί ένα κλίμα φόβου, του πρώτου προς τον δεύτερο. Περισσότερο μια αβεβαιότητα, ως προς την πνευματική κατάσταση του νέο-διοριζόμενου: αν έχει αντιληφτεί, πως τον προσλαμβάνουμε γιατί έχει μεν, θάρρος (άλλο όρεξη, για δουλειά), εννοείται γνωρίζοντας τουλάχιστον –ως μία αύρα που διαχέεται- πως ήδη τον κοροϊδεύουμε, από μέσα μας. Πρέπει να το παραδεχτεί, διαφορετικά δεν έχει καμία θέση στην εταιρεία.
Οι κοπέλες, παρακαλούνται να είναι έτοιμες να δεχτούν την σεξουαλική παρενόχληση, του χοντρού διευθυντή, διαθέτοντας φυσικά, οι ίδιες, κατά τη συνέντευξη, βλέμμα χαμηλό –καθώς και το ύψος της φούστας. Αν και δεν είναι αυτό που θέλει ο διευθυντής.
Περνάμε στο δεύτερο σκέλος της οργάνωσης του βιογραφικού.
Εντάξει. Το πήρατε απόφαση. Δεν έχετε εργαστεί –για την ηλικία σας- ικανά χρόνια, ώστε να μην γυρίζει μες το σκάλπ του προσωπάρχη, κατά τη συνέντευξη, ο εγκέφαλος, βγάζοντας σπίθες από θυμό! Αν είναι δυνατόν, τριάντα χρονώ, άτομο, τόσα λίγα ένσημα.
Μην νοιάζεστε. Πείτε ψέματα. Ναι, γιατί όχι.
Πείτε πως εργαζόσαστε στα κτήματα γονιού και θείων, πίσω στην πατρίδα. Χωριό, εννοώ. Το ότι …έχετε περιουσία, πάντα εντυπωσιάζει. Τώρα αν σας ρωτήσει το μίξερ, γιατί δεν έχετε από εκεί, ένσημα, βρείτε μια καλή δικαιολογία. Βασικά μην πείτε: από την καλή μου την καρδιά, αγαπώ τη γη, πιάνουν τα χέρια μου, και άλλα τέτοια ωραία. Προσοχή! Μην κοκκινίσετε, γιατί θα καρφωθείτε.
Είπαμε λοιπόν: μην γράφετε, είμαι εργατικό άτομο, συνεπή και καλό παιδί. Γιατί θα σας κοροϊδέψει ο εκάστοτε προσωπάρχης που έχει δικαίωμα να σας φέρεται άσχημα, όπως αν σας συναντούσε ένας άγνωστος στο δρόμο και σας μεταχειριζόταν ξαφνικά, με περισσή αναίδεια. Προσπεράστε αυτή τη κατάσταση που είναι κανόνας. Όπως είναι γνωστό, όλα τα γουρούνια, την ίδια μούρη έχουν. Ναι, σωστά μαντέψατε. Ακόμη και ο …διευθυντής, του κοντινού σας μικρομάγαζου, που ήδη ονειρεύεται, ολόκληρη αλυσίδα από δικά του καταστήματα. Άστους να ονειρεύονται.
Τώρα, αν κάποια από εσάς, έμεινε μόλις, έγκυος, μην επιχειρήσετε να πάτε να κάνετε αίτηση για δουλειά, γιατί τα μυρίζονται κάτι τέτοια: Σ’ ενημερώνω, για να μην λες μετά, είδες που στα ‘λεγα;
Κυρίως όμως, μην γράψετε, άντρες και γυναίκες, στο βιογραφικό, ψέματα που δεν θα μπορέσετε να αποδείξετε: σπουδές κλπ. Άλλο λέω ψέματα, πως ήμουν αγρότης, άλλο ξέρω το δείνα και το τάδε. Άλλο λέω στο μιλητό, άλλο ξέρω, στο πρακτικό. Το ξεκαθαρίσαμε αυτό.
Επίσης, μην χρησιμοποιείτε μεγάλες γραμματοσειρές, στο βιογραφικό, γιατί τα πολυσέλιδα, κανείς δεν τα εκτιμά, επειδή σας δείχνουν ανώτερο, ακόμη και του προσωπάρχη. Υιοθετείστε ένα ατημέλητο λουκ, γραψίματος: να δείχνει ότι είστε κατώτερο ον, που δέχεται διαταγές. Το ζουμί της υπόθεσης. Π.χ. να σας πουν: δεν φέρνεις το ανήλικο σου παιδί, να σε βοηθάει πότε πότε; Για σένα το λέω (εννοούν, γιατί να προσλάβω δύο, αφού βρίσκεται κορόιδο –βλέπε αλυσίδες σούπερ μάρκετ και κάτι ξεγυρισμένα 12άωρα που χτυπάνε εκεί, άλλο αν τις υπερωρίες δεν τους τις πληρώνουν ολόκληρες, αλλά παίρνουν και μειωμένο μισθό!!).
Βγαλμένα πράγματι, από τη ζωή.
Οι γυναίκες τώρα, και ειδικά οι παντρεμένες, υιοθετήστε λίγη τρέλα στις σχέσεις σας με τον προϊστάμενο και διευθυντή. Θα σας συμπαθήσουν, συμπεραίνοντας πως δεν έχετε γενικά, απαιτήσεις. Ας πούμε να πληρωθείτε, ορισμένες υπερωρίες, ή να μην παίρνετε ρεπό, ή να θυμηθούν αν αλλάξει για μια μέρα το πρόγραμμα σας, να σας βάλουν τα ένσημα.
Σημαντική επισήμανση: στα ενδιαφέροντα που ζητά από εσάς, να αναφέρετε στην αίτηση –αντίθετα με την προστασία των προσωπικών δεδομένων- μην γράφετε τίποτα, όχι μόνο γιατί δίνετε δικαιώματα, κυρίως όμως για να μπορέσετε –όσο είναι δυνατό- στο νέο περιβάλλον εργασίας, να είστε τυπικοί. Και λίγο, χα χα, γιατί η σοβαρότητα του εργάτη, προκαλεί ειρωνείες, όπως και η …αξιοπρέπεια. Όποιος έχει φυσικά, φιλοδοξίες, μπορεί να είναι είρωνας: ο πονηρός που δίνει συναδέλφους, ή σκάβει ξένο λάκκο για χ ψ λόγους.
Τέλος, σας ενημερώνω, πως στα εντός επιχειρήσεων, δωμάτια, για διάλειμμα, μην κατηγοράτε ανοιχτά, χ ψ δύστροπα άτομα, για τους λόγους που κατανοείτε (κρυφά μικρόφωνα, κάμερες, χαφιεδοπρόσωπα, π.χ. ο σεκιουριτάς).
Καλή οργάνωση, λοιπόν, του βιογραφικού σας.
Αυτός είναι ο κόσμος των μεγάλων, παύλα, ενηλίκων.
Όπου ο ίδιος ο εργοδότης δεν ξέρει τι θέλει: να σας πατήσει το λαιμό, ή να σας φέρεται έστω σοβαρά –εννοείται γνωρίζοντας εσύ ο απλός και ταπεινός, εργαζόμενος, πως θα σε κοροϊδέψει, ούτως ή άλλως.
Μην ξεχνάς: Εσύ είσαι το άτομο που έχει ανάγκη.

Γεράσιμος Μηνάς 2008