Ανάλυσε το

Μια περίεργη ηρεμία να την πω;
Περίεργη θλίψη να την αποκαλέσω;
Αισθάνομαι να πλέκει την νωθρότητα της
πάνω μου.

Σάμπως, να ‘χει αναφέρει κάτι, για κάποιον
Αν και ισχύει, δεν παύει η δήλωση σου
να ξύνει πληγές, να λεπτοχαράζει νέες.
Ικανές να σας χωρίσουν για πάντα.

Σάμπως, λόγω κάποιου
Αναπόφευκτου δράματος, που ήδη συμβαίνει
Ή πρόκειται ν’ ανακαλέσει
την σπουδαιότητα του.

Μην είναι, αυτή η περίεργη θλίψη
Η ιχνηλασία μίας ανέλπιστης χαράς
Επειδή ο καιρός είναι ώριμος,
κι η αγάπη, μαντεύει ότι χτυπά την πόρτα σου.

Μην είναι αυτή η περίεργη ηρεμία,
ένα επιθανάτιο αόρατο ηρεμιστικό
για να χαμηλώσεις τους τόνους
και να προσέξεις τον εαυτό σου;

Ίσως παρουσιάζεται ως ασήμαντη ριπή.
Κάτι παροδικό,
Κάτι, που ηθελημένα έρχεται
ή υπάρχει, όντας ήδη, κάτω απ’ τη μύτη σου.

Λες να ‘ναι μια προειδοποίηση,
ώστε να θυμάσαι τους φίλους;
Κάπου σ’ αρέσει η μοναξιά
Μα γρήγορα, βαριέσαι τις ασχολίες.

Δεν έχουν μιλιά, αυτές
Μήτε και καρδιά
Στάσου και σκέψου το.
Με την ηρεμία που γέρνεις για ύπνο,
ενώ συλλογίζεσαι το αγαπημένο σου πρόσωπο.

Γεράσιμος Μηνάς 1999