Δακτυλήθρα

Στο γερμένο πλευρό
της πεσμένης πλάτης σου
ανακάλυψα ένα στοιχείο
Απ’ ότι θα σ’ έδιωχνε κάποτε
μακριά μου. Ανυποψίαστη
για ότι περίμενε τα κορμιά μας.

Ένας πόνος στην καρδιά
Λίγα υπολείμματα σκέψης
Εσύ σε κάθε μου βαθύ ράψιμο
των λέξεων μεταξύ τους.
Η δύναμη να προβλέπεις την αγάπη
Η άμμος απ’ τα μάτια, που φεύγει μόνο έτσι.

Το μονόγραμμα σου
να φοβερίζει το σήμερα
Να το ηρεμεί, μόνο..
Ολότελα, η έκφραση του πάθους
που ματώνει, όπως και η δική σου θέα
απέναντι στα γυμνά μνημεία του κόσμου

Ποιος απειλείται από
μια γυναικεία παρουσία;
Η απιστία, πιστεύω.
Να λείπεις από κείνο που σ’ αγαπά,
Να δειλιάζεις, αντιμέτωπος με το αναπόφευκτο.
Τα θλιμμένα μάτια σου, μου το λένε.

Λευκή πεταλούδα
που πετά μες το βίο μου, είναι το κάλεσμα σου
κι αντισταθμίζω στο άγγιγμα σου
τα στήθη μου
ν’ ακουμπάς απαλά και σίγουρα¢
Κατρακυλώ στο γερμένο πλευρό σου πάντα

Αποκαλύπτοντας ένα χαμένο
Στοιχείο ακόμη, να με διώχνει
μακρύτερα σου, όντας ήδη εσύ μόνη
κι ανήμπορη στην αγάπη μας.
Σου υπόσχομαι να
Μην σ’ εγκαταλείψω ποτέ.

Γεράσιμος Μηνάς 1999