Δανάη

Μες το λιοπύρι ήρθα να σε συναντήσω
Είχα έτοιμο το δάκρυ, από μέρες.
Γιατί, πρέπει να σέρνει, ένα καλοκαίρι,
τόση λύπη, τόση προσμονή;

Έψαχνα τα μάτια σου.
Έψαχνα τα χέρια σου, την πνοή σου.
Τα λόγια σου ήθελα να ‘χουν αγάπη,
να με παρασέρνουν. Να εξαφανιζόμαστε.

Όπου να ‘ναι. Σε περιμένω.
Έχεις το ίδιο χαμένο ύφος. Το κατάλαβα.
Είναι από μέρες, έντονη η παρουσία σου
στο νου. Συναγερμός στις αισθήσεις.

Είπα, αυτή την εποχή
Να ‘βρω το ταίρι μου.
Να πάρει νόημα η ζωή
Η ζωή.

Ένας περίπατος, τα χέρια πιασμένα
Τα βήματα αργά, κάπου κάπου ξαφνιάζουν.
Ξυπνάει το πρωινό, μαζί, μας βρίσκει
Εκτεθειμένους στου έρωτα τον τόπο, ας ονειρευτούμε. Τα δυό μας.

Γεράσιμος Μηνάς 1998