Κατάλληλο για όλους

Friday, April 20, 2007

Συγκατοίκηση ζευγαριού

Όσοι αποφασίσατε, να μείνετε μαζί με το ταίρι σας, για ένα διάστημα, ωσότου παντρευτείτε, λόγω κοινών σπουδών ή για άλλους λόγους, επαγγελματικούς ίσως –ας πούμε, υπάλληλοι στο ίδιο ξενοδοχείο, κάτι περισσότερο από φίλοι- αρχικά αναρωτιέμαι: όταν μεταφέρατε τα πράγματα σας, αν γράψατε σε ένα χαρτί, τι ανήκει στον καθένα.
Δικά μου, δικά σου, μουσικά cd. Κουβέρτες. Σεντόνια. Πιατικά. Βιβλία. Κάδρα. Κουρτίνες. Ηλεκτρικές συσκευές. Χαλιά. Ή ότι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε, μόνοι σας. Αν όλη αυτή η καταγραφή, αν δέχεστε να ζήσετε μαζί, απορώ, αν μπορεί να επηρεάσει τη μελλοντική σας ποιότητα, ζωής.
Αν δημιουργούμε, δηλαδή, μια σχέση, ζώντας σε κοινό χώρο. Με σκοπό άραγε, να χωρίσουμε αργότερα, γιατί είμαστε νέοι; Ο κοινός χώρος, απλά έλυσε τα οικονομικά προβλήματα, μοιράζοντας το ενοίκιο;
Ήρθατε στα ίδια τετραγωνικά, με την επίγνωση της εμπιστοσύνης, ως προς την ευθύνη να μη θεωρείς, δικό μου, δικό σου, ένα υλικό πράγμα. Ή πρέπει η εμπιστοσύνη να είναι, αρχικά, πνευματική. Έχοντας πίστη ο ένας στον άλλο. Σεβασμό. Ζώντας αξιοπρεπώς. Μαθαίνοντας να μοιράζεσαι τα κοινά αγαθά. Όχι απλή, κοινή, συμβίωση, μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου. Το πιο ωραίο θα ήταν να ξεκινήσει η συγκατοίκηση, σε θεμέλια φιλικών δεσμών. Έχοντας παράγει, συζητήσεις. Στηρίζοντας ο καθένας, το άλλο πρόσωπο, έστω και μ’ ένα φιλικό άγγιγμα, στον ώμο. Στιγμές ησυχίας, δίχως μιλιά. Απολαμβάνοντας ένα τοπίο, ή από σύμπνοια για όποια εσωτερική ταραχή, ή απλά ανάγκη να ακούς, μόνο, τους ήχους της φύσης. (Όταν τους αφήνουμε να επιβιώνουν. Δεν τρομάζουμε τα περιστέρια, περπατώντας ας πούμε, γρήγορα).
Στη συγκατοίκηση, αυτά τα όποια τετραγωνικά, δεν παύουν να είναι το άσυλο, καθενός πιστεύω. Ανάγκη για ατομικό χρόνο. Ησυχία. Χαλάρωση. Περισυλλογή. Απασχόληση με ένα προσωπικό ενδιαφέρον: μουσική, γράψιμο, παρακολούθηση ταινίας. Μαγειρική. Χρόνο πιθανόν, να έχεις τις δικές σου παρέες. Μια έκφανση του όρου, ιδιοκτησία. Όταν δε διαστρεβλώνεται: Γιατί μπέρδεψες τα βιβλία; Τα cd. Μετακίνησες ένα έπιπλο, κλπ. Αφορμές για καβγαδάκια. Ίσως επί του πονηρού, όταν θέλεις να ξεμπερδεύεις με το άλλο πρόσωπο.
Π.χ. να σας επισκέφτεται ένας γονιός, δικός της, δικός σου, αρχίζοντας την κριτική: δεν καθαρίζετε. Ποιος πλένει τα πιάτα. Ποιος βάζει πλυντήριο. Γιατί του σιδερώνεις τα ρούχα. Ποιος ψωνίζει. Σφουγγαρίζει. Μη έχεις δυνατά, τη μουσική, στο άλλο δωμάτιο. Ανοίξτε κανένα παράθυρο να μπει αέρας. Δεν έρχεσαι να μας βλέπεις, τακτικά. Όλα ετούτα τα εφιαλτικά :) μοιάζουν με προοίμιο, συζυγικής ζωής, με σχόλια ήδη! παρουσίας, πεθερικών.
Δεν είμαι της γνώμης, το παιδί στη μια πόλη, οι γονείς σε άλλη. Όλοι θέλουμε να βλέπουμε τους γονείς μας, κάθε τόσο. Πες από φιλότιμο. Από βαθύ εσωτερικό, θέλω.
Δεν ξέρω τι θα έκανα, αν μια γυναίκα-σχέση μου (20 κάτι, αναλόγως την ωριμότητα, έως 33ετών), μου ζητούσε να ζήσουμε, στο ίδιο σπίτι. Αρκεί να μη με έστελνε :) να ψωνίζω τα προσωπικά γυναικεία, είδη, καθαρισμού. Κατά τ’ άλλα, όλες τις δουλειές στο σπίτι, τις κάνω ήδη, μόνος. Κανείς δεν είναι τέλειος, πόσο δε, σε μια σχέση.
Πολλά νέα χαρακτηριστικά προκύπτουν, στη κοινή συμβίωση. Ιδίως αν δεν έχεις πείρα επί του θέματος: των βασικών αρχών, σε κάθε φύλο. Πρέπει να αγαπάς, και, τον όρο: αντίθετο φύλο, για να μάθεις να ανέχεσαι. Την ανάγκη του άλλου προσώπου, για προσωπικό χρόνο. Να παθιάζεται με κάποιο χόμπυ, π.χ. το γράψιμο.
Θα έλεγα :) πως θα παθιαστώ μαζί της, 65% χρόνος, για κείνη, πες, αν και λέω, λίγο, 35% για το γράψιμο (πρώτος υπολογισμός). Με εκείνη την έγνοια για κάτι μη εφήμερο.
Επιστρέφοντας στον κοινό χώρο, προσπαθείς να μην είσαι οξύθυμος. Δε μεταφέρεις τα επαγγελματικά σου μειονεκτήματα, σπίτι. Τα συζητάς, αλλά δε μολύνουν τη κοινή συμβίωση. Των συναισθημάτων. Χρόνος να είμαστε μαζί. Μια εκδρομή. Μια βόλτα. Προτεραιότητες στη ζωή. Μια μη αχάριστη συγκατοίκηση.
Οι περισσότερες γυναίκες, θυμώνετε εύκολα. Να το προσέξετε, μη μείνετε στο ράφι. Για καλό σας, το λέω.
Αν θα έβαζα χαρτάκια, στα δικά μου πράγματα;
Βιβλία δεν έχω. Από μουσική, δεν έχω μουσικά cd. Από δανεικά, κατευθείαν επιλογή, και mp3. Μια εγκυκλοπαίδεια από τότε που η Γιουγκοσλαβία ήταν ενωμένη. Το παρόν υπολογιστικό σύστημα. Ένα παλιό στερεοφωνικό που θα το κρατούσε, αν ήθελε. Έτσι κι αλλιώς, τα ηχεία του είναι θορυβώδη, με ενοχλητικά μπάσα. Είμαι της άποψης, να αγαπήσω, για να κάνω έρωτα. Συγνώμη αν σας χαλάω, τα σόδομα και γόμορα, ορισμένων. (Δυστυχώς, αρκετοί).
Η καλή συγκατοίκηση, για μελλοντική, μόνιμη, πορεία, ζωής, στηρίζεται στο κύρος του άντρα και τη σεμνότητα της γυναίκας, με την ευθύνη της, ως δημιουργικό ον, αφού παράγει ζωή. Τώρα καταλαβαίνω γιατί οι γυναίκες σέβονται τη ζωή.
Γεράσιμος Μηνάς 2007

0 Comments:

Post a Comment

<< Home