Οι άνθρωποι που θέλεις να γνωρίσεις

Δεν μπορώ να συνδυάσω, τη ζωηράδα, με τη ζωντάνια, προδιαθέτοντας γι’ αγάπη, ως προς την ίδια τη ζωή, το θάρρος που είναι τόσο επιτακτικό, σήμερα, για να επιβιώσεις. Μόνο που συναντώ ειρωνεία. Ψεύτικη ζωντάνια.
Με ενδιαφέρει να γνωρίζω, πως οι άνθρωποι παλεύουν να είναι αξιοπρεπείς. Με όποιες ασχολίες, ενδιαφέροντα. Σταθεροί, με τον καλό λόγο στο στόμα. Ανεκτικοί. Προσγειωμένοι μερικώς, επειδή για να ‘χεις ελπίδα, χρειάζεται ένα όνειρο. Με τους κυνικούς δεν τα πήγαινα, ποτέ, καλά. Ούτε πράττω, ποτέ, κάτι, για ν’ αποδείξω σε γνωστούς ή τρίτους, ότι είμαι μες το σύστημα.
Η λογική, του: μην διαφέρεις. Μη μιλάς. Μην αγαπάς: Θεό. Μη σκέπτεσαι. Μην ακούς ποιοτική μουσική. Μη συζητάς με τη συνείδηση σου. Μη, μη, μη, μη. Φαύλοι παγκοσμιοποιητές, τρομοκράτες οι ίδιοι από μόνοι σας. Λυσσασμένα σκυλιά. Πρωθυπουργοί και υπουργοί, γελωτοποιοί του Μπούς.
Κάντε αγώνες, νέοι, εγώ μαζί σας είμαι, και θα ‘μαι.

Οι ελάχιστες ουσιαστικές χαρές, που βρίσκουν οι νέοι, σήμερα, δεν είναι ούτε οι καφετέριες ούτε το αραλίκι. Παρά να ξεχωρίσουν μέσα από τη γνώση. Όπως η αναφορά, σε ένθετο κυριακάτικης εφημερίδας, για το ποιόν, αξιόλογων, νέων, προσώπων. Με πάντα φρέσκια, την ανάγκη τους να έχουν μυαλό. Τούτο σημαίνει θάρρος ζωής.
Παραδείγματα: η Χρύσα, είναι μια όμορφα γλυκιά, κοπέλα, άλλο αν σπουδάζει στην θεολογική σχολή, όχι βέβαια, προφανώς, για να γίνει παπάς. Μήπως, καθηγήτρια σε σχολείο; Δεν ξέρω. Ωθήθηκε στη σχολή, λόγω της πίστης της στον Θεό. Σεβαστό και άξιο, άλλο αν η προτίμηση της στα ρούχα, είναι ημιπροκλητική –γνώμη μου. Κοντή φούστα με σκούρο καλσόν και ελαφρύ ντεκολτέ.
Για τη Γωγώ που σπουδάζει, επίσης, στην θεολογική σχολή, λυπάμαι, αλλά φαίνεται από το ύφος στο πρόσωπο της, πως χαμογελά –μια ελαφρά κλίση, πιθανόν, περισσότερο στο: μπάρ γούμαν, που ασχολείται κάποιες ώρες.
Η Μαίρη, επίσης στον ίδιο χώρο σπουδών, έχει ένα συμπαθητικό τύπο, σωματότυπου, και βλέμμα απλό, με ελάχιστο μακιγιάζ.
Εξάλλου, από το βλέμμα και την εξωτερική εμφάνιση, αρχικά, μπορείς να πεις αν το τάδε άτομο, σου αρέσει ή όχι. Αφού, σύμφωνα με αυτά τα κριτήρια, επιλέγουμε ταίρι, ή συνάπτουμε μια φιλία. Εφόσον φυσικά, υπάρξει αλληλοαποδοχή.
Βέβαια, συμβαίνει να πέσεις έξω, στις προβλέψεις σου, αν πιάσεις συζήτηση με πρόσωπο που σε ξίνισε, λίγο, η εμφάνιση. Όχι ότι ο καθένας μας δεν ντύνεται, σύμφωνα με ορισμένο προσωπικό, ηθικό κανόνα, ή γούστο στο ντύσιμο. Πιστεύω ότι είναι κατανοητό.
Σε μια φωτογραφία, δεν μπορείς να “διαβάσεις” τη γλώσσα του σώματος (π.χ. οι ντροπαλοί άνθρωποι, είναι σφιγμένοι. Ότι πρέπει για τους ρατσιστές, να λένε διάφορα). Όπως όμως είπε, και μια συγγραφέας, καλεσμένη επίσης –με άλλα πρόσωπα του κλάδου- σε μια τηλεοπτική εκπομπή, για το παιδικό βιβλίο: εμείς οι (αφοσιωμένοι) συγγραφείς, βλέπουμε πράγματα, παρατηρούμε εντονότερα, καθετί. Μια εκπαιδευμένη διαίσθηση θα την πω, εγώ (ούπς, παραλίγο να πω: ο ίδιος, για να ενοχληθεί η τάδε). Χα χα χα.
Μια φωτογραφία επομένως, λέει πολλά, για όποιον έχει δυνατή διαίσθηση, καλή ώρα.

Συνεχίζοντας λοιπόν, παρακάτω, στο ένθετο της ίδιας, κυριακάτικης εφημερίδας, έχουμε μια αναφορά σε άλλα, νέα πρόσωπα, σχετικά μ’ έναν διαγωνισμό.
Έχουμε τη Λήδα, που έφτιαξε ένα πανομοιότυπο εγκέφαλο –όχι μόνο εξωτερικά, πως φαίνεται- με πλαστελίνη. Ετών 30. τα υπέροχα γαλάζια μάτια της, φωτίζουν όλο το υπόλοιπο ανθρώπινο πρόσωπο (η διαίσθηση που λέγαμε). Στην μικρή παράγραφο, που αναφέρεται στην Λήδα, συμπεραίνω πως πρόκειται για σκεπτόμενο πρόσωπο. Εξού φυσικά, και οι σπουδές της: Μοριακή και κυτταρική βιοχημεία.
Η Άννα, 21 ετών, φοιτήτρια στο φυσικό τμήμα του πανεπιστημίου Αθηνών,, που μ’ έναν ευρηματικό τρόπο, ανέδειξε το θέμα, σχετικά με την περίμετρο της γης και τη μέτρηση της.
Να μη σας κρατάω σε αγωνία.
Προσπερνώντας τη ζωηράδα που δεν μου αρέσει σε μια γυναίκα (ούτε να εκδηλώνεται στο ίντερνετ, συγκεκριμένα), θα διάλεγα ως φίλες, την Άννα, με υποψήφιες για σχέση, τη γλυκιά Χρύσα, και την Ευλαλία, 28 ετών, υποψήφια διδάκτωρ στο πανεπιστήμιο Αθηνών, της οποίας συγκεκριμένης, το βλέμμα, δείχνει εξυπνάδα, με βάσεις, ήδη έτοιμες, για βαθιές σκέψεις. Είναι όμως και η Μαίρη, που σύμφωνα με τη διαίσθηση μου, δείχνει να είναι έτοιμη να προσφέρει αληθινά συναισθήματα, και τρυφερότητα. Τολμώ να αποκαλύψω, πως έχω χάσει ευκαιρίες, με γυναίκες, γιατί κάπου, στράβωσε η διαίσθηση μου. Μα αυτά, με τις σχέσεις, είναι τυχερά, πώς να το κάνουμε.
Οι άνθρωποι που θέλω να γνωρίσω, αν ήμουν βέβαια, κοινωνικός –μην ξεχνιόμαστε….
Το παρόν πρόχειρο post, θα μπορούσε να έχει άλλο χαρακτήρα, πιο επιθετικό, αν αναφερόταν σε κάθε αξιόλογο άνθρωπο, και τα δύο φύλα, ως σκέψη, ατόμου, που δεν ξέρει να εκτιμά, λέγοντας: «αυτοί είναι οι άνθρωποι που θέλετε να γνωρίσετε;» Ερωτηματικό.
Απαντώ, πως αυτοί που δεν θέλω εγώ, να γνωρίσω, είναι τα ζωηρά άτομα, που μόνη τους ασχολία, είναι τα μπάρ, τα κλάμπ, ο χαβαλές κι η αχαριστία. Πόσο δε, αν καπνίζουν ή πίνουν ή δεν λένε, ευχαριστώ. Πήξαμε σε αυτούς που δεν λένε ευχαριστώ. Να μην αρχίσω να λέω ονόματα.
Η δικιά μου ζωή, είναι μόνο το γράψιμο, καλώς ή κακώς. Είμαι ταγμένος σε αυτό. Ταγμένος να αναγκάζομαι να σκέπτομαι. Δεν έχει γυρισμό. Μην αγωνίζεστε ορισμένοι, να με αλλάξετε. Δεν θα τα καταφέρετε, ανθέλληνες απολίτιστοι.
Είναι σα να προσπαθείς να βγάλεις, μες απ’ το λαβύρινθο της καρδιάς ενός λαού, Πατριδογνωσία και παράδοσης. Οι ανθέλληνες κάνουν κινήσεις, σα να ψάχνουν, μόνοι τους, σε πορτ παγκάζ, το οποίο είναι άδειο.

Γεράσιμος Μηνάς 2007