Ζητείται παρέα

Δεν πρέπει να σκέφτεται πολύ. Φυσικά να δουλεύει. Φυσικά να μπορεί να σε κερνάει. Καλύτερα, μόνο να κερνάει. Αυτοκίνητο εννοείται, κατανοητή η ύπαρξη του. Να διαθέτει το άτομο, ζωντάνια. Να μη δίνει σημασία στον άστεγο στο δρόμο ή τους γείτονες –θού κύριε!!- σε ώρα μη κοινής ησυχίας, να μη βάλεις ένα μάτς στη διαπασών; Πρέπει να σκέφτεται εφήμερα, πρέπει να ζει το παρόν. Αρπάζοντας τις ευκαιρίες σε σχήματα και περιφέρειες. Ημέρα χωρίς κοκό, χαμένη ημέρα. Προφυλακτικά, απαραίτητα. Αρρώστιες; Τι μου λες τώρα; Σ’ εμένα θα τύχει; Δεν πρέπει να ενοχλείται απ’ τον καπνό του τσιγάρου. Αν πίνει, ακόμη καλύτερα. Να μην ακούει ποιοτική μουσική. Δεκαετία 80’ ? Πας καλά ? Αυτή είναι νεκρή μουσική. Άρα δεν πρέπει να διακατέχεται από γραφικότητα. Του στυλ, επίσης: κάνε ησυχία το μεσημέρι. Μα που ζεις ?
Εδώ ονομάζουν μεσημέρι, τις 12 το πρωί, και απόγευμα, τις 16:00 το μεσημέρι. Εκείνο το 3 – 5, εγώ θα πω, πεντέμισι, πάει, εξαερώθηκε από τη μνήμη. Προφανώς. Όταν ο γείτονας είναι δημοσιογράφος: άρα μπορεί να κάνει ότι θέλει!! Π.χ. να κόβει ξύλα, στις 11 το βράδυ, και πιο μετά, για το τζάκι του. Πόσο δε αν είναι μπάτσος, έχοντας τα μέσα να κάνει θόρυβο. Κυρίως, να σκοτώνει αθώους, σε κρατητήρια, σε αστυνομικά τμήματα.
Το πρόσωπο, στο οποίο απευθύνεται η αγγελία, δεν πρέπει να γνωρίζει γραμματική. Να τονίζει όλες τις λέξεις, στην πρώτη ή δεύτερη συλλαβή. Ποτέ προς προς το τέλος, ορισμένες, που είναι και το σωστό. Άκουγε ειδήσεις. Όλοι μιλάνε σωστά!! Γενικά, δεν πρέπει ν’ ακούει ειδήσεις. Να ασχολείται με τα πολιτικά, ούτε να σχολιάζει τι κάνει το πολιτικό τομάρι, που πληρώνεται με 20 χιλιάδες, 30, 40, 60 χιλιάδες ευρώ, το μήνα. Στην τσέπη σου θα μπουν; Γιατί ανακατεύεσαι; Τι σ’ ενδιαφέρει, εσένα; Κοίτα το δικό σου το τομάρι, το καλό της παρέας. Τρέχοντας με 320 χιλιόμετρα, στην νέα λεωφόρο, πάνω στη γέφυρα, Ρίο-Αντίρριο. Ουρλιάζοντας με ..πληρότητα.. λόγω τούτης της εμπειρίας. Φυσικά, πρέπει να τρώει κρέας. Την αδρεναλίνη που παράγει το ζώο, όταν το σκοτώνουν.
Ο χρόνος να είναι διαιρεμένος, μεταξύ καφετέριας, γηπέδου, μπαρ, κλάμπ, ξενυχτάδικο, τσακωμοί με γονείς. Θεμιτή η αδιαφορία προς εκείνους, αν είναι δυνατόν να μπλέκονται στα πόδια της παρέας-ομάδα. Όπου θα κυκλοφορήσουν γυναίκες με μίνι και καυτά μπλουζάκια. Αν είναι δυνατόν να μη μπορεί να φέρει το αγόρι, τη κοπέλα του, στο δωμάτιο του, στο πατρικό σπίτι. Άκου κει να γκρινιάζει ο θρησκόληπτος γονιός. Φυσικά δεν πρέπει να αποσπάσει από τη θρησκεία. Έχοντας συνείδηση. Κάτι να ελέγχει τις πράξεις σου. Να μη παθιάζεσαι με ότι δεν είναι, εικονικό, με σχολιασμούς: καλά να πάθουν. Καλά του κάνανε. Κλπ.
Πρέπει να γελάει, το άτομο, που θα απαντήσει στην αγγελία. Να κοροϊδεύει τους παρθένους, τους ποιητές, τους φυτοφάγους, τους συγγραφείς, τους ζωγράφους, τους φιλέλληνες, τη γριά στο δρόμο. Το παππού με τα παλαιού, τύπου, ρούχα και το μπαστουνάκι. Αν είναι δυνατόν, έχοντας στρογγυλοκαθίσει στο λεωφορείο, να σε κοιτάει ο γέρος. Άκου κει, να του δίνεις τη θέση. Ας επιβιβαζόταν νωρίτερα!
Μετά έρχονται οι ψείρες. Η σύφιλη. Η ηπατίτιδα. Η αδιαφορία. Ο έρπις. Η απιστία. Οι κατεστραμμένες οικογένειες. Τα ναρκωτικά. Οι ψυχοσωματικοπαθολογικές αρρώστιες. Η απρόκλητη βία. Τα πάθη. Η συσσώρευση του κακού. Η ανέχεια. Η αχαριστία. Η τιμωρία. Η αναζήτηση του εύκολου πλουτισμού. Τα όνειρα, να παντρευτούν πλούσια άτομα, μεγαλύτερης ηλικίας, να λύσουν το πρόβλημα της ζωής.
Το μυαλό τους φυραίνει. Γίνονται δυστυχισμένοι. Ρουφιάνοι του προϊστάμενου. Κακοί γείτονες. Άθλιοι γονείς. Ντροπή για την οικογένεια και το συγγενολόι. Ζιγκολό. Του δρόμου. Με τάσεις αυτοκαταστροφικές. Αγγελίες πονηρές, σε εφημερίδες. Που κανείς δεν παύει. Ένα παράρτημα του ηλεκτρονικού εγκλήματος. Τα τζιμάνια εκεί μέσα.

--Τελευταία προσθήκη: 8500 αστυνομικοί, φύλακες σε συγκεκριμένα πρόσωπα, πολιτικά και μη. 4500 για 4,5 εκατομμύρια πολίτες, στην Αττική. ---Προσθέσατε τους ασφαλίτες με τα πολιτικά ? ----

Γεράσιμος Μηνάς 2007